Het is omdat we altijd zo goed geïnformeerd zijn – lees: wat te veel aan den toog zijn blijven hangen – maar we vernemen dat Bluenoid, onze huis-dj, de afgelopen weken twee nieuwe platencontracten heeft getekend. We mogen er nog niet teveel over vertellen, maar het zou om een track gaan met een Braziliaans label, en om een EP bij een Nederlands label.
Maar ook internationaal bleef er interesse bestaan. Die kwam eerst van Brazilië, waar Industry Of House de track ‘Do You Want it‘ uitbracht. Die track kwam later ook nog uit op de Best Of van hetzelfde label. In Canada trok het toonaangevende label Play Records aan de kar, toen ze de track ‘Lucid‘ uitbrachten op het compilatie voor het Amsterdam Dance Event 2022.
Dus 2023 belooft met twee nieuwe releases mooi te beginnen. We houden je op de hoogte van zodra we iets meer mogen zeggen.
Hij had kerstmis voorbereid, alles klaargelegd, kerstmis in de stille kempen, hoera! Als je er maar genoeg over zwijgt is er zelfs geen probleem meer, zo simpel is dat dus. Nee, geen kerstboom met slingers, maar wel zware houten balk met een strop rond. En ipv kerstballen enkel slaappillen voor alle zekerheid. Hij had zijn hele kerstfeestje tot in de details weten te plannen, hij had er al jaren over nagedacht, hij zou in slaap vallen met de strop rond zijn nek en hopelijk vredig inslapen. En na zijn plotse vertrek zouden ze dan natuurlijk nog het lef hebben om zich af te vragen wat hem bezielde. Zoek professionele hulp zeiden ze, iedereen dacht blijkbaar dat hij enkel van anderen verwachtte dat zij hem zouden herstellen. Dat hij zijn lasten enkel op hen zou laden. Nee, niemand zat gewoon naast hem, niemand wandelde of at met hem, er was gaandeweg niets menselijks meer voor hem, dus had hij ook maar gezwegen over hoe hij zich voelde.. en dat terwijl jaren later al de afwijzingen en verwijten nog steeds even luid doorgalmden in zijn olifantengeheugen. Probleemkind, ruziemaker, ondankbaar, aansteller,.. wat dan ook, wat kon hij dan ook nog doen als hij niet eens zichzelf meer kon zijn? Hij had gezegd dat hij zichzelf gevonden had, maar de mensen bleef hij verliezen, hij had zijn best gedaan en het was nog nooit genoeg geweest. Ze verweten hem een verleden dat amper af te schudden viel en hij kwam enkel labieler over. Hij haalde gaandeweg zijn schouders op en gleed terug. Hij kreeg soms eens sms in het zwarte gat. Sterkte zei de overzijde. En de leegte slokte hem alweer terug op. Laat uzelf vallen zeggen ze, vertrouw en men zal je opvangen, en je valt achterover in duizenden scherven. En hun leven gaat verder. En ze nemen allemaal een stukje van hem mee als souvenir, als ware ramptoeristen natuurlijk. Hoe anders? Ach, maar was het dan ook zelfmoord of euthanasie uiteindelijk? Neem je pillen in als iedere brave mens, want als je weigert werk je tegen, wie luistert er dan nog naar wat het hart nodig heeft? Nee, ze konden niet begrijpen dat het leven hem al als kind beschadigd had, hij had gewoonweg geen echte kans gehad.. en pas na jaren kwamen alle verdrongen herinneringen boven, en hij had al die tijd niet eens beseft waarom zijn gedrag zo was.. van de vergeten eenzame opsluitingen tot en met de nachtelijke verkrachtingsrondes. Van de drogeringen tot en met de enorme diagnoses en medicinale voorschriften gebaseerd op korte onbezielde gesprekken. Hij probeerde meermaals om erover te praten, maar de veilige plek vond hij amper. Verdring het leek het advies van al de anderen, vergeet het, lik je wonden en ga door. Maar hij was alleen, hij was altijd al alleen. Hij groeide niet mee met de anderen, hij had altijd achterstand en gedragstoornissen. Het was traumatisch geweest en de triggers werden nooit herkend. Het kind dat verkracht werd had destijds misschien nog wat medeleven gekregen maar nu was het ondertussen voor de meesten enkel nog een zielige volwassene. En het ergste is, dat al zei niemand het hem, dat hij het daarom wel wist, dat hij in hun competitieve ogen had gefaald voor de hele wereld. Dat zijn overleven zelfs niet meer genoeg was om in hun ogen een winnaar te zijn. Maar ja, waarom doet iemand dat nu, er zomaar een einde aan maken. Want het is hen een raadsel, was het nu eigenlijk euthanasie of zelfmoord?
Ondertussen is de Hnita Jazz Club terug open. De wortels van de Club gaan terug tot in 1955, toen Juul Anthonissen (www.juulanthonissen.be) en de Heistse Jazz-Club in Zaal Bergola op de Heistse berg een optreden organiseerden met de Belgische gitarist Raymond De Coninck, alias Ray King, en zijn kwintet. Meer dan zestig jaar later is de Hnita Jazz Club een van de oudste actieve jazzclubs in Europa.
Hnita organiseerde tot nu toe meer dan 1000 concerten met Belgische, Europese en Amerikaanse artiesten en bands en er werden live lp’s en cd’s opgenomen. In 1959 werd de Heistse Jazz Club omgedoopt tot Hnita Jazz Club.
Ok, wij leven hier al jaren volgens de filosofie van de Dead Kennedys – “Punk is not dead, it just deserves to die”, maar dat neemt niet weg dat er nog echt punkers rondlopen in de Kempen. Den Dirk van Funeral Dress is er daar ene van en hij amuseert zich geweldig met het organiseren van punk-optredens in de parochiezalen der Kempen.
Voor de show Once a punk – met GBH! – zijn er nog wat tickets te koop. Doe uw ding en bestel ze nu!
In de Kempen zit er van alles in het water. Dat mag niet altijd even gezond zijn, voor goeie muziek zorgt het zeker wel. Wat dacht je van de dubmuziek van Arky Starch uit Lille. Vorig jaar bracht hij deze coole videoclip uit bij zijn track Stigmata.
Arky Starch: “Ieder van ons heeft haar of zijn manier om te ontspannen en te ontsnappen aan de drukke maatschappij waarin we leven. Of het nu een hobby, sport, meditatie of gebed is. Ieder van ons ontspant op zijn unieke manier de ziel en geest om zichzelf te kunnen genezen.
In mijn videoclip en lied open ik de geest van de luisteraar en kijker voor dit aspect. We zijn allemaal verschillend maar zo gelijk, toch heeft ieder van ons haar of zijn wereld van perceptie en emotie dus respecteer het en wees je bewust van de reactie die je creëert in de omgang met elkaar en jezelf.”
Arky Starch is geboren en getogen in Turnhout. Zijn artistieke reis begon op jonge leeftijd, toen zijn oudere broer Lowie hem in 1994 zijn eerste basgitaar kocht. Hij speelde daarna in verschillende bands, waar hij zijn vaardigheden als bassist en muzikant aanscherpte. Ondertussen werkte hij ook samen met Heartwash en Yosa (Dub Tales), om er maar een paar te noemen.
In 2004 ging Starch zich concentreren op het gebruik van software, MIDI en technologie om meer complexe muziek te creëren. Sinds juni 2020 werkt hij samen met Jesse King, alias DUBMATIX, om zijn nummers te masteren.
Arky Starch’s discografie omvat de EP, ‘Dub Faith’, het album ‘Soul Sensi’, zes singles en een album met Micky B, een album met Ragga Yves en een album voor Irie Mag, met IZoolook, Samora, Razteria, Zoe Mazah en Micky B. OP 29 april kwam “Bass it up” uit, zijn tweede album.
Cultuurhuis de Warande in Turnhout bestaat vijftig jaar. Dat wordt tijdens het verjaardagsfeestweekend van 14, 15 & 16 oktober 2022 gevierd met de “50 uur De Warande”
De Warande ging op zoek naar cultuurbinken om het grote kunstfeest mee te organiseren. Een van die kunstenaars is dichter akim a.j. willems. Hij kwam met het idee van een ‘Nacht van de Turnhoutse poëzie’ op de proppen.
De ‘Nacht van de Turnhoutse poëzie’ zet in een avondvullend programma tien publicerende ‘Turnhoutse’ dichters in de schijnwerpers – dichters die in Turnhout geboren werden, er lang woonden, er nog wonen en/of een nauwe band met de stad hebben.
Liesbeth Aerts debuteerde in 2019 met de gedichtenbundel Woonoperaties (Uitgeverij P). Eerder dit jaar verscheen bij dezelfde uitgeverij haar tweede bundel Gletsjertongen. Liesbeth is geen onbekende in Turnhoutse literaire landschap; behalve leerkracht geschiedenis en Nederlands is ze sinds april 2021 namelijk ook Stadsdichter.
We verwedden er graag een pink om: er is niemand in Turnhout die Guido Belcanto niét kent. We kennen allemaal zijn mooie liedjes, maar wist je ook dat hij gedichten schreef? Guido brengt op de Nacht een selectie uit dit werk.
Kurt De Boodt is dichter en kunstcriticus. Jarenlang was hij hoofdredacteur van het maandbland Kunst & Cultuur. Vandaag is hij adviseur voor het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. Als dichter publiceerde hij onder andere de bundels En alles staat stil, Moules belges, Anselmus, Ghostwriter, Waarop de klok ontwaakt, Minnezang en Wake.
Theatermaker, dichter, slam poet, battlerapper, drijvende kracht achter het Turnhoutse Collectief Dichterbij: Turnhoutenaar Tom Driesen bengelt tussen het podium en het blad. Hij debuteerde in 2010 met de bundel in eigen beheer Pizzeriaromantiek, in 2017 verscheen Vaderhanden. In 2015 en 2016 was Tom Stadsdichter van Turnhout en als slamdichter heeft hij een ijzersterke podiumreputatie.
Sara Eelen ziet poëzie in alles. Ze legt dit vast in film, foto, audio en tekst. Haar werk werd onder meer gepubliceerd in Het Liegend Konijn, Deus Ex Machina, Kluger Hans, Hard//Hoofd en Papieren Helden en bekroond bij Frappant TXT, de Babylon Interuniversitaire Literaire Prijs en de Poëzieprijs Stad Harelbeke. Sara is lid van Collectief Dichterbij en een van de drijvende krachten achter de Klimaatdichters en Hart boven Hard. In oktober 2022 verschijnt haar debuut Het nodige breken waaruit ze komt voordragen tijdens de ‘Nacht van de Turnhoutse poëzie’.
Maarten Embrechts is een geboren en getogen Turnhoutenaar, dichter en beeldend kunstenaar. Hij publiceerde onder meer gedichten in de literaire tijdschriften De Brakke Hond, Het Liegend Konijn, Dighter, en Gierik & NVT. Hij debuteerde in 2014 met de bundel Dagen van koffie en van brood. Twee jaar later verscheen Vel en in 2018 was er de bundel Letters in mijn hof. In 2019 verscheen zijn recentste bundel Liefde is een ander land.
J.V. Neylen is schrijver en dichter en werd geboren in Turnhout. Haar poëziedebuut En niet bij machte verscheen in 2020 bij uitgeverij Atlas Contact. De bundel won de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs 2021 en de Poëziedebuutprijs 2021. In 2017 werd haar een VOCATIO-beurs voor jong talent toegekend. Dit jaar werd ze genomineerd voor de Melopee Poëzieprijs en binnenkort verschijnt ook haar eerste roman.
Kenneth Swaenen werd geboren in Turnhout, groeide op tussen de aardbeien in Hoogstraten en ging daar ook naar school. Na zijn middelbaar verkaste hij naar Gent voor zijn studies Taal-en Letterkunde: Nederlands-Latijn. In die periode pende hij ook zijn eerste gedichten neer. Momenteel woont hij in Antwerpen en geeft hij les aan anderstaligen. Op 18 september 2021 verscheen zijn debuutbundel Witte dwergen bij Uitgeverij De Zeef.
Don Vitalski woont en werkt al jaren in Antwerpen, maar staat eigenlijk nog steeds met beide poten stevig in de Kempense klei. Hij is al decennia lang een podiumbeest pur sang, auteur van meerdere romans, gedichtenbundels, theaterstukken, conferences, monologen en dagelijkse blogposts en ook de officiële Nachtburgemeester van Antwerpen.
akim a.j. willems is geboren en getogen Turnhoutenaar – hoewel hij langs heel wat steden zwierf de laatste vijfentwintig jaar – dichter en schrijver, beeldend kunstenaar, bibliofiel en poëziepromotor – hij is de organisator en programmator van het jaarlijkse poëziefestival ‘Poëzie in de Oude Pastorie‘ en van deze ‘Nacht van de Turnhoutse Poëzie’. In mei 2019 verscheen bij uitgeverij Vrijdag zijn officiële poëziedebuut op de rand van het zwijgen; eerder en later verschenen enkele chapbooks en bibliofiele poëzie-uitgaven in eigen beheer. Hij treedt op de ‘Nacht van de Turnhoutse poëzie’ op met contrabassist Frederik Madou en met het saxofooncollectief Nordsoen.
In een zee vol klank- en spelplezier gaat saxcollectief Nordsoen op zoek naar tijdloze verhalen, waarin de poëzie, (oer)kracht maar ook woeligheid van de golven vervat zitten. Nordsoen is geïnspireerd op het Deense Nordsøen, de Noordzee. Tijdens de ‘Nacht van de Turnhoutse poëzie’ gaat Nordsoen ook een literair-muzikaal experiment aan met dichters Sara Eelen en akim a.j. willems.
Vandaag koos het talrijk opgekomen publiek op de Funkis Filmweek in de Moktamee (Herentals) zelf welke film ze gingen zien. Iedereen mocht een film aanbrengen, met als enige voorwaarde dat het een slechte film was. De keuze was groot en na een serieus debat onder de aanwezigen, werd uiteindelijk gekozen voor Poultrygeist: Night of the Chicken Dead.
Andere genomineerden waren Italian Spiderman, Monsters A Gogo. Honneponnetje, 31, Birdemic. Tentacolino, Manos: Hands of Fate, Killers From Space, Mega Shark versus Giant Octopus, The Antwerp Killer, Zaat, Return of the Killer Tomatoes, Remember Me en 9th Gate, ja, inderdaad, dat meesterwerk met Johnny Depp.
Misschien de film even bespreken? Het is een goor boeltje, waarbij uit de dood terugkerende kippen een hoofdrol spelen. Belangrijke bijrollen zijn weggelegd voor een penis op een borstelsteel en een cast die te pas en te onpas in het zingen uitbarst. Het publiek werd dan ook fameus op de proef gesteld, zeker bij de meer bloederige scenes waarbij kippen op verschillende manieren mensen verorberden. Dat ging van doodgewone onthoofdingen, tot meer plastische penetraties, en ontaarden met momenten in ronduit onsmakelijke frituurmomentjes.
Een uitstekende keuze dus als slechtste film aller tijden. Het publiek was aangenaam verrast dat er effectief nog dergelijk slechte films werden gemaakt. Nadat iedereen bekomen was van de frustratie, de angsten en het zweet in onze bilnaad, verdwenen angstig om onze schouders kijken in een regenachtige nacht, zwanger van om alle hoeken kakelende kiekens.
De Turnhoutse dichter Tom Driesen mag zich het volgende jaar de beste slamdichter van Vlaanderen en Nederland noemen. Dat deed hij door afgelopen week het NP Poetry Slam te winnen.
Utrecht 24092022, Poetry Slam finale ILFU 2022, Winnaar Tom Driesen foto’s Michael Kooren
Tom Driesen is Nederlands Kampioen Poetry Slam 2022 geworden. Hij versloeg op zaterdag 24 september zeven andere poetry slammers op het NK Poetry Slam. De nieuwe nationale slampion heeft de Gouden Vink wisseltrofee ontvangen, vernoemd naar Simon Vinkenoog, en een cheque van duizend euro.
We pikken Tom zijn Facebookbericht even – en zeggen dat het om een interview gaat – hoeft niemand te weten. Dus:
Tom, wat vind je van jouw overwinning?
Het begon met Carmien Michels die als Vlaming het Nk won en wiens podiumrust en verhalende techniek ik bewonder. Het begon met Martje Wijers en een gedicht in een supermarkt en mooie dictie. Het begon met Monique Hendriks die iets ongrijpbaars heeft en me door een viewmaster naar de wereld liet kijken.
Het begon al veel eerder bij Jee Kast en Stijn Vranken in het theatercafé in Turnhout. Met ´aan alle vrouwen behalve zij.´ met dit wil ik ook. Het begon met Wim Paeshuysedie me op sleeptouw nam en een podium gaf en de gekke dichters van de zelfhulpgroep Collectief Dichterbij .
Het begon natuurlijk nog eerder met Jef Versmissen de godfather die me mijn eerste en enige workshop slam gaf en het op lowlands deed.
Het begon met Sascha Reunes en Mon Van Sg voor wie ik zoveel schrik had dat ik de voorronde in gent ging doen.
Het begon natuurlijk echt bij Elisabeth Severino Fernandes de mama van de open mic inde zomerfabriek. Bij Yannick Moyson die daar elke week was. En wiens kindje De Yos nu naar Turnhout komt. Het begon met Herwig Kempenaers die zo zot was pizzeriaromantiek voor mij te maken.
Het begon met Maud Vanhauwaert wiens woorden nog steeds op mijn arm staan. Ze heeft die woorden nog steeds niet geaaid.
Het begon bij Sec Koe die zei dat ik slampoetry deed. Waardoor ik dus leerde wat dat was.
Ik ben gisteren op de schouders van reuzen geklommen. Er zijn zoveel sterren om naar op te kijken dat ik er elke nacht een nieuwe tekening mee kan maken.
Het begon met een zaal vol mensen op NK Poetry Slam die een hele avond naar woorden kwamen luisteren. Het publiek dat plaats maakt voor kwetsbaarheid. Het begon altijd met jullie.
Jullie maken hier de leukste bijzaak ter wereld van.
De mannen en vrouwen van Funkis, de Herentals filmclub, organiseren hun eerste Herentalse Filmweek. Die filmweek vindt plaats op de koer van de Moktamee in de Bovenrij. Vijf dagen aan een stuk kan je je daar vlot amuseren met een film en een straf bier.
Maandag 26/09 – De slechtste film
Om 19.30 uur worden korte fragmenten vertoont van een paar slechte films. Het publiek beslist dan welke film we gaan zien. Breng dus zeker zelf ook een slechte film mee, op stick of met een internetlink. Niet op pellicule aub! Hopelijk loopt niet iedereen metéén de deur uit, al is het maar voor de lol en de gezelligheid.
Dinsdag 27/09 – Prism
Een docu van An Van Dienderen, Rosine Mfetgo Mbakam en Éléonore Yaméogo, over de technologie in fotografische media. Ontdek hoe het licht van een camera gekalibreerd is voor een blanke huid, en zo meer van die ongelijkheden op basis van huidskleur doorheen de filmgeschiedenis vertonen deze vertekening.
Woensdag 28/09 – Over Oekraïne
Twee visionaire Oekraïense films, gekaderd door Mark Eelen (Funkis films).
Film 1: “Donbass“ (120‘) gaat over de situatie in de Donbass in Oost-Oekraïne, waar criminele bendes, het lokale leger en Russische troepen elkaar bevechten op straat. Overal heerst angst, woede en argwaan. En wat is echt en wat is fake news?
Film 2: “Ukraine on Fire“(95‘) Een documentaire film geregisseerd door Igor Lopatonok waarin Oliver Stone (producent), diverse figuren interviewt rond de Oekraïense revolutie van 2014.
Donderdag 29/09 – Dear Comrades
Historisch film – In 1962 wordt in de stad Novotsjerkassk in de Sovjet-Unie een arbeidersstaking gewelddadig de kop ingedrukt. Het meedogenloze staatsoptreden tegen dit burgerprotest werd in de doofpot gestopt en pas in de jaren ‘90 leerde men in Rusland wat er hier gebeurd was. Indrukwekkende (zwart-wit) scènes waarin talloze figuranten met elkaar vergaderen, protesteren, vechten of vluchten, illustreren goed hoe staat en burger tegen elkaar opgezet kunnen worden, en krijgen daardoor een haast tijdloze en urgente kwaliteit.
Vrijdag 30/09 – Documentaires van filmmaker Mark Eelen.
Film 1: “Stormloop 2022“ (66‘) rond het gelijknamige kunstenfestival in Herentals.
Film 2: “H2O“(52‘). Een beknopte geschiedenis van de waterlopen in Herentals aan de hand van een tiental interviews, opgefleurd met foto’s uit de oude doos, een poëtische mijmering door stadsdichter Jef Versmissen en impressionante gopro- en dronebeelden. Ook de huidige initiatieven voor een blauwgroene dooradering van de Keizerstede worden belicht.
Praktisch
Tickets zijn ter plaatse te koop.
Dagticket: € 7,50 1 consumptie inbegrepen
Weekticket: € 20
Vrijetijdspas: € 5, week: €15
Vertoningen starten om 19.30u en vinden buiten plaats. Neemt dus gerust een dekentje mee. Er is geen plaats voor uwe full option kampeerwagen.
In september kan je in de Creative Factory in Turnhout snuisteren in de vele schatten die Wim Paeshuyse de afgelopen jaren op rommelmarkten en in kringwinkels ontdekte. De meeste van zijn vondsten hebben geen grote financiële waarde. Zolang het verhaal maar goed zit.
De tentoonstelling De Vondsten van Wim is op vrijdag 9 september en tijdens de weekends van 10 en 11, 17 en 18, en 24 en 25 september gratis te bezoeken in Creative Factory, Begijnendreef 21, Turnhout. Zondag 11 september is er de jaarlijkse brocantemarkt in het Turnhoutse begijnhof, de ideale plaats om zelf een vondst met een verhaal te scoren.
Kortsluiting - Gij schrijft mee! 